Gatunki

Trudno wyobrazić sobie Puszczę Karpacką bez ptaków. O tym, że ten niezwykły las jest ich ważną ostoją świadczy fakt, że zdecydowana większość polskiej populacji orłów przednich, gatunku bardzo rzadkiego – zaledwie 25-30 par w całym kraju – występuje właśnie w Karpatach. 

Jeśli orzeł przedni jest „królem” karpackiego nieba, to orlik krzykliwy jest jego „księciem”. To w Karpatach znalazł stare drzewa, na których zakłada gniazda. Puszczy nie można sobie wyobrazić również bez sów. W Puszczy Karpackiej spotkamy najmniejszą sowę Polski, sóweczkę. Oprócz niej karpacką specjalnością jest niezwykle waleczny w obronie swojego gniazda puszczyk uralski.

Te i wiele innych gatunków ptaków wciąż może spotkać w Puszczy Karpackiej.

Pomóż nam je chronić i wspieraj nasze działania.

Łoś budzi naszą sympatię. Czasami politowanie. Nie bez powodu mówi się  - ty łosiu. To gatunek, który był w Polsce na skraju wyginięcia. Dziś wciąż nie jest gatunkiem chronionym. Jest nadal na liście gatunków łownych, a zakaz polowań obowiązuje na mocy wprowadzonego w 2001 roku moratorium.

Już dwukrotnie w ostatniej dekadzie były podejmowane próby wznowienia polowań na łosie. W obu przypadkach udało się ten odstrzał zatrzymać. Dzięki naszej akcji #JESTEMZŁOSIEM zatrzymaliśmy zabijanie tego gatunku. Niestety wciąż nie brakuje głosów ze strony osób zainteresowanych polowaniami za przywróceniem polowań. 

Jedynie ochrona gatunkowa trwale zabezpieczy polskie łosie. Dziś tworzą one populację wyspową. Na wschód od Polski ich liczebność drastycznie spada. Z kolei nad Biebrzą żyje wyjątkowa populacja, której udało się przetrwać nawet najtrudniejsze chwile w historii łosia w Polsce. Biebrzańskie łosie są wyjątkowe w skali całego świata. A ich obecność przyciąga co roku pasjonatów przyrody. Możemy żyć obok łosi i nie musimy do nich strzelać. Przypominamy o tym co roku organizując Dzień Łosia.

Pomóż łosiom już dziś i wspieraj nasze działania. 

Niedźwiedź jest naszym największym drapieżnikiem. Jego najważniejszą ostoją w Polsce są Bieszczady. To tu po wojnie znalazł bezludne tereny, lasy, w których mógł się schronić.Z upływem lat znów znalazł się w trudnym położeniu. Z jednej strony wycinka starych lasów oraz dokarmianie i nęcenie w ramach prowadzonej gospodarki łowieckiej, prowadzą do zaburzenia jego naturalnego cyklu życia. Z drugiej zmiany klimatyczne i fragmentacja siedlisk, w których występuje, sprawiają, że dziś żyje w sytuacji stresowej.

Chcemy ocalić jego dom, Puszczę Karpacką. Chcemy, aby mógł odpocząć w okresie zimowym, a miejsca jego gawrowania były odpowiednio chronione i wyłączone z prac leśnych.Domagamy się zaprzestania dokarmiania i wabienia zwierząt przez myśliwych i fotografów przyrody. Tylko w ten sposób unikniemy wszystkich sytuacji konfliktowych, oswajania niedźwiedzia z obecnością ludzi, co prowadzi do powstawania trudnych sytuacji. Pomagamy również w rozwiązywaniu konfliktów między ludźmi i niedźwiedziami. Pomogliśmy bieszczadzkim pszczelarzom przekazując im zestawy specjalnych ogrodzeń zabezpieczających pasieki przed wizytą niedźwiedzia. 

Pomóż chronić niedźwiedzie.

Szakal złocisty pojawił się w Polsce w ostatnich latach. Przywędrował z południa Europy, w związku ze zmianami klimatu i wzrostem liczebności. Jego migracja miała naturalny charakter, co sprawia, że nie jest gatunkiem inwazyjnym. Nie jest też gatunkiem, który możemy porównywać do norki amerykańskiej czy szopa pracza. Nie został przywieziony przez ludzi z odległych geograficznie kontynentów, ale w sposób naturalny przywędrował z południa Europy. Jego stwierdzenia i obserwacje w Polsce są nieliczne. 

Niestety nie przeszkodziło to byłemu ministrowi środowiska, Janowi Szyszce, we wpisaniu szakala na listę gatunków łownych. Od 2019 roku można na ten gatunek polować. Eksperci zajmujący się badaniem ssaków drapieżnych podkreślają, że decyzja o wpisaniu szakala na listę gatunków łownych jest przedwczesna a liczby, które posłużyły do przygotowania planu odstrzału szakala są wzięte z sufitu. Może o tym świadczyć ogromna rozbieżność między liczbą potwierdzonych obserwacji szakala w Polsce a danymi, które posłużyły do ustalenia liczby zwierząt w planie odstrzału. Jest jeszcze jeden problem. O pomyłkę szakala z chronionym w Polsce wilkiem będzie bardzo łatwo i eksperci obawiają się, że pod pretekstem polowań na szakale będą odstrzeliwane właśnie wilki.

Wspieraj nasze działania na rzecz wpisania szakala na listę gatunków chronionych.

Wilk jest gatunkiem, który nie ma w Polsce łatwo. Od 1998 roku, kiedy wprowadzono ochronę tego gatunku w Polsce, udało się mu odbudować swoją liczebność. Wciąż jest odpowiednio dużo miejsca dla wilków w naszym kraju. Niestety osoby zainteresowane wznowieniem polowań na wilka upowszechniają wilcze fake newsy, podtrzymują stan rzekomego zagrożenia ze strony tego gatunku.

W rzeczywistości wilki i tak giną. Z rąk kłusowników, w wypadkach drogowych i w rezultacie chorób. Nie mamy za dużo wilków. Powinniśmy je chronić, a dysponując wiedzą jak zabezpieczyć się przed sytuacjami konfliktowymi z tym gatunkiem, należy wdrażać zalecenia ekspertów. Wystarczą proste działania. Odpowiednie zabezpieczenie zwierząt, wychodzenia na spacer do lasu z psem na smyczy i nie pozostawianie psów przywiązanych do łańcuch i na nieogrodzonej posesji.To może zrobić każdy z nas.

Stoimy na straży wilka i chcemy, aby jego ochrona gatunkowa została utrzymana.Ujawniamy również przypadki kłusownictwa na wilkach.
Pomóż nam chronić wilki i ich dom już teraz.