Chciałbyś sprawić, aby w Polsce powstała sieć wiecznych lasów, których nikt nie będzie sadzić i wycinać i zostaną pozostawione przyrodzie? Być świadkiem powstawania lasu naturalnego, urządzonego przez naturę?
Teraz już masz taką szansę! Razem z nami pomóż, aby powstała sieć wiecznych lasów w Polsce.
Nie musisz sadzić drzew i lasu. Wystarczy oddać przyrodzie skrawki łąk, pól i mokradeł. Las urządzi się sam, pod warunkiem, że pomożesz nam wykupić ziemię, gdzie urośnie wieczny las. Będziemy o ten las dbać i nie pozwolimy na prowadzenie wycinki drzew na takim terenie. Drzewa w takim lesie będą dożywały swoich lat, dając życie kolejnym pokoleniom lasu.
15% emisji CO2 to wylesianie i osuszanie torfowisk.
Zeroemisyjna gospodarka nie wystarczy by utrzymać ostatnią bezpieczną granicę wzrostu temperatury + 1,5°c, potrzebujemy wyłapywać CO2 lasami.
Wieczne lasy i zeroemisyjna gospodarka szansą na zatrzymanie katastrofy klimatycznej
Jeśli chcemy zakończyć kryzys klimatyczny musimy przestawić gospodarkę na zeroemisyjną. By nie przekroczyć punktu krytycznego, jakim jest wzrost temperatury o 1,5 stopnia C względem epoki przedprzemysłowej, powyżej którego może nas czekać lawinowy wzrost temperatury, na który możemy już nie mieć wpływu. Musimy najpóźniej w ciągu 10 lat zredukować do połowy światowe emisje CO2 a w ciągu 30 lat zakończyć spalanie paliw kopalnych oraz do końca wieku wyłapać cały nadmiarowy CO2 z atmosfery.
Katastrofa klimatyczna, to ogromne zagrożenie dla ludzkości, ekonomii, stabilności naszego świata, ale też pogłębienie drugiego globalnego kryzysu - Wielkiego Wymierania Gatunków, z jakim mamy już do czynienia. Wzrost temperatury o 2 stopnie C to całkowita zagłada raf koralowych, zaś wzrost o 1,5 stopnia C oznacza że 10-30 % raf uda się jeszcze ocalić.
Ofiarą globalnego ocieplenia już dziś są również polskie lasy. Znika świerk. Nawet wytrzymała sosna przestaje sobie radzić. Teraz masz szansę uratować Twój las.
Chroń las i wyłapuj CO2Zmień swoje codzienne zachowania już teraz. Nie traktuj możliwości wychwytywania CO2, jaką dajemy, jak sposobu na to, aby móc emitować więcej i nadal być neutralnym klimatycznie, ponieważ:
to co wyemitujesz będzie w atmosferze od zaraz, wraz z szeregiem negatywnych konsekwencji jakie to niesie, zaś my zaczniemy od zaraz ale „wyłapiemy” w całości twój węgiel wyemitowany teraz - do końca XXI wieku, fotosynteza ma swoje tempo.
biosfera ma swoje granice, nie każdy kawałek ziemi da się zalesić. Szacunki mówią o niecałym miliardzie hektarów możliwej nowej przestrzeni dla lasów, w miejscach gdzie las może istnieć lub istniał już w przeszłości. To zalesianie może być skuteczne jedynie w parze z przejściem do gospodarki zeroemisyjnej.
WIECZNE LASY
1. Wykupujemy lasy mające najczęściej status nieużytku, niekoniecznie geodezyjnie muszą to być lasy, ale faktycznie nimi zaczynają być. Są to lasy najczęściej młode lub w średnim wieku, które przeważnie powstały z samosiewu. Nie prowadzimy nasadzeń - nie przygotowujemy ciągnikiem podłoża, nie transportujemy sadzonek, nie prowadzimy prac przy trzebieży i wycince - ponieważ wiąże się to z dodatkową emisją CO2, zaś drzewa z samosiewu są lepiej przystosowane do lokalnych warunków siedliskowych i klimatycznych.
2. Las rośnie i nie zostanie nigdy wycięty. W określonym czasie zgromadzi maksimum węgla w przeliczeniu na powierzchnię, co oznacza że przy kilkuset m³ drewna na hektar (w zależności od siedliska i gatunków drzew od około 500 do 800m³/ha) emisja z rozkładu martwego drewna zrówna się z wyłapywaniem CO2 z atmosfery przez rosnące żywe drzewa. W tym „węglowym magazynie” będzie uwięziony stale węgiel wyciągnięty z atmosfery magazynowany w 500-800m³/ha drewna.
3. Wieczne lasy nie są ogrodzone, można po nich spacerować, nie dosadzamy drzew, nie wywozimy z nich drewna. Są nadzorowane przez naszą Fundację, regularnie mierzona jest ilość drewna na jednostkę powierzchni wg standardowej naukowej metodyki. Ty też będziesz mógł odwiedzić wieczny las.
4. Są ważne dla przyrody, dzięki temu że drzewa nie są ścinane, są miejscem schronienia dla wielu gatunków. Retencjonują wodę, chłodzą w upalne dni, zapobiegają powodziom. Rosną w sąsiedztwie obszarów chronionych, na mokradłach, w górach, w dolinach rzek – ważnych korytarzach ekologicznych, najczęściej na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Stawkę za wyłapanie CO2 przyjęliśmy zgodnie ze wzorem stawek dla tzw. offsetu CO2, czyli zamiany Twojej emisji na zmniejszenie emisji z innego źródła, przyjmuje się, że jest to w skali globalnej około 12 USD$/tonę CO2, czyli 45,60 zł/tonę CO2. Polak przeciętnie emituje 10,76 równoważnika CO2 z wszystkich gazów cieplarnianych, czyli 10,76 tony CO2 X 45,60 zł/tonę = 484 zł/rocznie co daje średnią stawkę w wysokości 40zł/miesiąc.
Taka stawka, przy obecnych cenach wykupu spontanicznie zalesiających się nieużytków, oznacza, że każda tona CO2 za której wychwycenie zapłaciłeś zostanie wyłapana nie później niż do 2100 roku.
Olsy należą do tych zbiorowisk leśnych, które mogą zniknąć z naszego krajobrazu. Ich obecność uzależniona jest od obecności wody. Kryzys klimatyczny i ekstremalne susze, które już zdarzają się w Polsce, jak i skutki wielu dekad osuszania mokradeł, sprawiają, że takie skrawki olszowego lasu są niezwykle cenne i powinny być chronione. Ich kępkowa struktura sprzyja występowaniu rzadkich gatunków ptaków, zakładających w nich gniazda. Co więcej w upalne dni stanowią ważne miejsce odpoczynku i schronienia przed skwarem dla ssaków, w tym dla łosi. Są taką klimatyzowaną ostoją. Olsy są coraz częściej wycinane i zamieniane w uprawy (o ile geodezyjnie są np. nieużytkiem a nie lasem), więc nawet kilkadziesiąt m³ drewna jakie jest w młodym drzewostanie - w niedługim czasie po wykarczowaniu może trafić do atmosfery poprzez spalenie.
Dodatkowo olsy rosną na terenach podmokłych, są ostatnim stadium sukcesji na torfowiskach, które również magazynują węgiel z atmosfery CO2. Po wycince torfowe podłoże pocięte rowami odwadnia jeszcze bardziej siedlisko, ułatwiając intensywną uprawę. Z kolei z hektara odwodnionego torfowiska emisja CO2 to nawet 30 ton/hektar/rok. W rezultacie emisja jeszcze bardziej wzrasta. Jeśli chcesz temu zapobiec i wyzerować swój ślad klimatyczny - wspieraj tworzenie Wiecznych Lasów - w rejonie doliny Biebrzy i wokół Biebrzańskiego Parku Narodowego.
Wycięty ols wraz z nowym rowem odwadniającym w otulinie Biebrzańskiego Parku Narodowego
Drzewa rosnące na określonym obszarze pobierają CO2 z atmosfery i wbudowują węgiel w swoją strukturę, oddając tlen. Przyrost ilości węgla zawartego w drzewach jest naukowo określony, zależny od gleby i wieku drzew. Ols bagienny w ciągu 80 lat wyłapie nie mniej niż 535 ton dwutlenku węgla z atmosfery samymi drzewami, nie licząc wyłapywania i magazynowania w torfie, na którym rośnie.
Dla bagiennego olsu, na którym się aktualnie skupiamy w tworzeniu Wiecznych Lasów, wykres pokazujący tempo przyrostu drewna wygląda tak:
Objętość drewna z upływem czasu zmienia się tak:
Znając gęstość drewna olchy (0,51t/m³) oraz zawartość procentową węgla w olszy (49%) można określić ilość zgromadzonego węgla dla lasu w wieku np. 80 lat (584m³). Oznacza to że 80-letni ols gromadzi w drewnie około 146 ton węgla (0,51 x 0,49 x 584 = 146). 1 tona węgla wyłapanego przez drzewa oznacza zmniejszenie ilości CO2 w atmosferze o 3,67 tony, czyli 1 hektar olsu po 80 latach zmniejszy ilość CO2 w atmosferze o 535 ton (146 x 3,67 = 535).
Wartością dodaną lasów bagiennych na dobrze nawodnionym podłożu, jest to że niezależnie od wyłapywania węgla przez drzewa, tworzy się w nich torf, w niewielkim tempie około 1 mm na rok. Niemniej znacza to wyłapanie dodatkowej tony węgla z atmosfery na hektar olsu rocznie (po upływie 80 lat do 146 ton węgla w drewnie można dodać 80 ton węgla odłożonego w torfie, co oznacza zmniejszenie ilości CO2 w atmosferze o 829 ton dzięki każdemu hektarowi olsu). W przypadku olsów osuszonych, gdzie emisja z wysuszonego torfu może sięgać nawet 30 ton CO2 na rok, korzyścią naszych działań jest wyhamowanie tej emisji, nawodnienie torfu poprzez zatkanie rowów odwadniających i rozpoczęcie wyłapywania węgla z atmosfery przez torf. Wartością dodaną jest też to, że olsza dożywa średnio do 100-120 lat, czyli zwiąże znacznie więcej węgla w drewnie niż 146 ton (przez 80 lat). Ponadto zamierające drzewa będą tworzyć na powierzchni zasób martwego drewna, w dłuższej perspektywie czasowej może to być dodatkowe ponad 100m³ drewna/hektar.
Źródła:
https://www.itd.poznan.pl/pl/vademecum/olcha
Bolesław Szymkiewicz. Tablice zasobności i przyrostu drzewostanów. Warszawa, 1966.
Jesteśmy organizacją ekspercką. Nasze działania prowadzimy w najcenniejszych przyrodniczo obszarach. Tam, gdzie przetrwały ostatnie fragmenty Puszczy, gdzie żyją wilki, rysie i niedźwiedzie i gdzie możesz spotkać łosia.
Stoimy na straży polskiej przyrody. Nasza Fundacja zajmuje się też ochroną starych lasów, aby nadal mogły być domem dla wielu zagrożonych gatunków oraz by nie uwalniać zgromadzonego w nich CO2. Już teraz możesz wspomóc nasze działania.